-
1 intervenio
inter-vĕnĭo, vēni, ventum, 4, v. n., rarely a., to come between, come upon, to come in during, to intervene, interrupt (class.; syn. intercedo).I.Lit., constr. with dat., rarely with acc.A.Of persons:B.sponsae pater intervenit,
Ter. And. 4, 3, 17:quin malo abscedas: ne interveneris, quaeso, dum resipiscit,
Plaut. Mil. 4, 8, 23:verens ne molesti vobis interveniremus,
Cic. de Or. 2, 3:casu Germani equites interveniunt,
Caes. B. G. 6, 37:orationi,
Liv. 1, 48:Statius intervenit nonnullorum querelis,
Cic. Q. Fr. 1, 2, 1.— With pro:pro sociis,
Flor. 1, 13, 6. — With ne:ne quid perperam fieret,
Suet. Tib. 33. —Of things.1.To come, be, or lie between:2. (α).medius paries intervenit,
Dig. 33, 3, 4:interveniente Ascanio lacu,
Plin. 5, 32, 43, § 148:interveniente flumine,
id. 5, 1, 1, § 13; 4, 21, 35, § 115.—With dat.:(β).nox proelio intervenit,
Liv. 23, 18:continuationi sermonis,
Quint. 9, 3, 23:verboque intervenit omni plangor,
Ov. M. 11, 708; so, of an oath in conversation: quoties lascivum intervenit illud, etc., Juv. 6, 194.—With acc. (only in Tacitus):II.ludorum diebus, qui cognitionem intervenerant,
Tac. A. 3, 23.—Transf.A.To take place meanwhile or among other things, to happen, occur:B.nulla mihi res posthac potest jam intervenire tanta, quae, etc.,
Ter. Heaut. 4, 3, 1:quae inter vos intervenerint, etc.,
id. Hec. 3, 2, 16:Epicurus exiguam dicit fortunam intervenire sapienti,
Cic. Fin. 1, 19:casus mirificus quidam intervenit,
has taken place, id. Fam. 7, 5, 2:interveniunt motu stellarum grandines, imbres,
Plin. 18, 25, 57, § 208:intervenit his cogitationibus avitum malum, regni cupido,
Liv. 1, 6.—To stand in the way of, to oppose, hinder, prevent, disturb:C.Sabinum bellum coeptis intervenit,
Liv. 1, 36:deliberationi metum pro republica intervenisse,
id. 2, 24:vilicum intervenientem flagellāsset,
Suet. Claud. 38:quis vestro Deus intervenit amori?
Calp. Ecl. 3, 23.—Leg. t. t.1.To interpose, become surety, Dig. 15, 1, 3, § 5; 50, 1, 17, § 15 al.—2.To conduct a suit in another ' s name, Gai. Inst. 4, 87; cf. 4, 86 init.:D.pro debitore,
id. ib. 4, 182.—To interfere, intermeddle, exercise one ' s authority:neque senatu interveniente,
Suet. Caes. 30:praetor interveniet,
Dig. 4, 3, 23. — Pass. impers.:si interventum est casu,
Cic. Top. 20:ubi de improviso est interventum mulieri,
Ter. Heaut. 2, 3, 40. -
2 interpono
inter-pōno, pŏsŭi, pŏsĭtum, 3, v. a., to put, place, lay, or set between or among, to interpose, insert between.I.Lit.A.Of place, constr. with acc. and dat., or inter with acc.:B.equitatus praesidia levis armaturae,
Hirt. B. G. 8, 17; 13; 19:vestibus interponi eam (herbam) gratissimum,
Plin. 21, 6, 20, § 43:ubi spatium inter muros... pilae interponuntur,
Caes. B. C. 2, 15:inter eos levis armaturae Numidas,
Hirt. B. Afr. 13:uti levis armatura interjecta inter equites suos interponeretur,
id. ib. 20:sulcos,
Cato, R. R. 33, 3:ne interpositi quidem elephanti militem deterrebant,
Liv. 37, 42:lateri vinculum lapides sunt, quos interposuere, ut, etc.,
Curt. 8, 10, 25.—Esp.1.To insert, interpose, introduce. —Of time:2.intercalariis mensibus interpositis,
Liv. 1, 19, 6; cf.:inediam unius diei per singulos menses,
Suet. Vesp. 20.—Of musical notes:iis sonis quos interposuerant, inserunt alios,
Quint. 12, 10, 68.—Of words or language:ne inquam et inquit saepius interponeretur,
Cic. Lael. 1:hoc loco libet interponere... quantae, etc.,
Nep. Pelop. 3, 1: subinde interponenti precibus, quid respondebo, [p. 984] etc., Quint. 6, 3, 64:paucis interpositis versibus,
Cic. Div. 1, 57, 131:aliquid,
Quint. 2, 4, 12:verbum ullum,
Cic. Quint. 4, 15; so,querelas,
id. Q. Fr. 2, 3, 1:meam sententiam,
Quint. 5 prooem. 3. —Of a letter in a word: quibusdam (verbis litteram),
Quint. 1, 5, 17.—Of a foot in verse:quibusdam (iambus) interpositus,
id. 10, 1, 96.—Of time, to let pass, permit to elapse, leave an interval:3.spatium ad recreandos animos,
Caes. B. C. 3, 74:ejus rei causa moram interponi arbitrabatur,
id. B. G. 4, 9, fin.:tridui mora interposita,
after a delay of, id. ib. 4, 11; id. B. C. 1, 64; 3, 12; 75:nullam moram,
Cic. Phil. 6, 1, 2:nullam moram, quin, etc.,
id. Ac. 1, 1:spatio interposito,
some time after, id. Clu. 2, 5; Liv. 5, 5, 10:diebus aliquot interpositis,
Varr. R. R. 3, 9:tempore interposito,
Suet. Tib. 9; cf. id. Claud. 26; Plin. 25, 8, 49, § 88:hac interposita nocte,
Liv. 44, 39.—To mingle:C.frigidam (cibis),
to drink cold water while eating, Plin. 28, 4, 14, § 55; cf.:condimentis cuminum,
to mix with, id. 20, 15, 58, § 153.—With personal objects, to introduce among, admit among, bring into, to bring into a feast, a society, among associates, etc.:II. A.quam sancta sit societas civium, dis immortalibus interpositis, etc.,
Cic. Leg. 2, 7, 16:aliquem convivio,
Suet. Claud. 39:legatos familiaribus,
id. Ner. 22. —In gen., as a hinderance, interference, reason, or pretext:B.Lentulus provinciam, quam sorte habebat, interposita religione, deposuit,
Cic. Pis. 21, 50:neque ulla belli suspicione interposita,
Caes. B. G. 4, 32:nulla interposita dubitatione,
id. ib. 7, 40; Hirt. B. G. 8, 48; 52:interposita pactione,
Just. 7, 6, 5:offensione aliqua interposita,
Cic. Phil. 2, 4:nec colloquium interposita causa tolli volebat,
Caes. B. G. 1, 42; Hirt. B. Alex. 70:causam interponens collegas exspectare,
Nep. Them. 7, 2:postulata haec ab eo interposita esse, quominus, etc.,
Cic. Att. 7, 15, 3:operam, studium, laborem pro sociis,
id. Div. in Caecin. 19.—Esp.1.Of a judgment, decree, edict, oath, etc.:2.jurejurando interposito,
Liv. 34, 25, 7; Suet. Caes. 85:jus eo die se non dicturum, neque decretum interpositurum,
Liv. 3, 46, 3:ad decreta interponenda pecuniam occipere,
Cic. Verr. 2, 2, 48, § 119; Suet. Tib. 33:judicium suum,
Cic. Div. 2, 72, 150:poenas compromissaque,
id. Verr. 2, 2, 27, § 66:exceptionem actioni,
Dig. 44, 1, 2:intercessionem suam (of a tribune of the people),
Val. Max. 6, 1, 10:tutor interponit auctoritatem suam,
gives his authorization, Gai. Inst. 1, 190. —Fidem interponere, to pledge one's word or credit:3.fidem suam in eam rem,
Caes. B. G. 5, 36, 2:fidem reliquis interponere, jusjurandum poscere, ut, etc.,
id. ib. 5, 6, 6:fidem suam in re omni,
Hirt. B. Alex. 63:omni interposita fide,
Caes. B. C. 3, 86:ut in eam rem fidem suam, si quid opus esse putaret, interponeret,
Cic. Rosc. Am. 39, 114; cf.:sponsio interponeretur,
Liv. 9, 9.—Se interponere (in aliquid, or alicui rei; also with quominus or absol.), to interfere, intermeddle, engage in, set one ' s self in the way:si te in istam pacificationem non interponis,
Cic. Fam. 10, 27, 2:bello se,
Liv. 35, 48:num ego me non interpono Romanis,
Just. 3, 10, 11:num quem putas posse reperiri, qui se interponat, quominus, etc.?
Cic. Vatin. 15:quid enim me interponerem audaciae tuae?
expose myself, id. Phil. 2, 4, 19:ni tribuni plebis interposuissent se,
Liv. 27, 6: tu vero, quod voles, facies;me nihil interpono,
Cic. Q. Fr. 3, 4, 5.— Rarely, to interfere, interpose in behalf of any one:semper se interposuit,
Nep. Att. 2, 4; 9, 5:Qui me mediis interposuerim Caesaris scriptis, i.e. by writing a continuation,
Hirt. B. G. 8 praef. -
3 admisceo
ad-miscĕo, scui, xtum (better than -stum), 2, v. a., to add to by mingling, to mix with, mingle with, to admix (in admiscere there is a ref. to a principal constituent, to which something is added; in immiscere, to the intimate union of the ingredients; in permiscere, to the removal of their distinct characteristics).I.Lit., constr. with the abl. of that with which any thing is mingled:II.aër multo calore admixtus,
Cic. N. D. 2, 10, 27 (cf. on the contr. ib. § 26: aquae admixtum calorem;and soon after: admixtum calorem): genus radicis admixtum lacte,
Caes. B. C. 3, 48.— With in with acc.:admixtis in heminam seminis resinae coclearibus duobus,
Plin. 26, 10, 66, § 104.—With cum:admiscent torrefacta sesama cum aniso,
Col. 12, 15.—Transf.A.Of things, to mingle in, to mix with, to add to, etc.:B.nec tamen admiscent in eorum corpus inane,
Lucr. 1, 745: deus bonis omnibus mundum implevit;mali nihil admiscuit,
Cic. Univ. 3: se admiscere atque implicare hominum vitiis, id. Fragm. ap. Aug. de Trin. 14, 19:sed hoc cum iis rationibus admisceri nolo,
be mixed up, id. Att. 7, 1:admiscere huic generi orationis illud alterum,
id. de Or. 2, 49:versus admiscere orationi,
id. Tusc. 2, 11, 26:admiscenda venus est timori,
Ov. A. A. 3, 609:non admixtus fidei,
Vulg. Heb. 4, 2; ib. Eccli. 23, 10.—Of persons.1.To mix up with, to add or join to:2.his Antonianos milites admiscuerat,
Caes. B. C. 3. 4:expeditos antesignanos admiscuit,
id. ib. 3, 75 fin.:ad id consilium admisceor,
Cic. Phil. 12, 16:admiscerenturne plebeii,
i. e. whether the plebeians should be admitted to the number of the decemvirs, Liv. 3, 32, 7:admixti funditoribus sagittarii,
Curt. 3, 9; Verg. A. 7, 579.—To involve or entangle in a thing: se, to interfere or meddle with:ita tu istaec tua misceto, ne me admisceas,
Ter. Heaut. 4, 5, 35:ne te admisce: nemo accusat, Syre, te,
id. ib. 5, 2, 22:ad id consilium admiscear?
Cic. Phil. 12, 7:Trebatium vero meum, quod isto admisceas nihil est,
implicate, involve in, id. Q. Fr. 3, 1, 3.—Hence, admixtus, a, um, P. a., that is mingled with something, mixed, not simple:simplex animi natura est, nec habet in se quidquam admixtum,
Cic. de Sen. 21:nihil est animis admixtum, nihil concretum, nihil copulatum, nihil coagmentatum, nihil duplex,
id. Tusc. 1, 29.— Comp., sup., and adv. not used. -
4 ad - misceō
ad - misceō scuī, xtus (mīstus), ēre, to add so as to form a mixture, mix with, admix: admixto calore: ille (aër) multo calore admixtus est: aquae calorem. — Fig., to mingle, mix in with: huic generi orationis illud alterum: versūs admisceri orationi. — To add, join, mingle, merge in, scatter through: antesignanos, among the cavalry, Cs.: stirpem admisceri Phrygiam, that a Phrygian stock is mixed (with ours), V.: his Antonianos milites, Cs.—To implicate, mix up: ne me admisceas, T.—With se or pass, to mix oneself up, interfere, meddle: ne te admisce, T.: ad id consilium admiscear? -
5 inter-pōnō
inter-pōnō posuī, posītus, ere, to put between, place among, interpose, insert, intersperse: ubi spatium... pilae interponuntur, Cs.: ne interpositi quidem elephanti militem deterrebant, L.: lateri vinculum lapides sunt, quos interposuere, ut, etc., Cu.—In time, to insert, interpose, introduce: intercalariis mensibus interpositis, L.—In speech, to introduce, insert: hoc loco libet interponere... quantae, etc., N.: paucis interpositis versibus: verbum ullum.—Of time, to let pass, permit to elapse, leave, interpose: spatium ad recreandos animos, Cs.: tridui morā interpositā, after a delay of, Cs.: spatio interposito, some time after: hac interpositā nocte, L.—With personal objects, to introduce, make an associate of: quam sancta sit societas civium, dis inmortalibus interpositis, etc. —Of writings, to make insertions in, falsify, alter: rationibus populorum non interpositis.—Fig., to introduce, interpose, put forward, adduce, allege, use as a pretext, urge as an objection: decreta: iudicium suum: neque ullā belli suspicione interpositā, Cs.: accusatorem, make a pretext for delay: causam interponens conlegas exspectare, N.: operam, studium, laborem, apply.—To pledge, give, interpose: sponsio interponereter, L.: interpositā fide publicā, S.: in eam rem se suam fidem interponere, gave his word, Cs.—With se, to interfere, intermeddle, intrude, engage in, come in the way: ni se tribuni plebis interposuissent, L.: semper se interposuit, lent his aid, N.: te invitissimis his: se quo minus, etc., C., L.: te in istam pacificationem: me audaciae tuae.
См. также в других словарях:
interfere with — 1. To meddle in 2. To get in the way of, hinder 3. To assault sexually • • • Main Entry: ↑interfere * * * interfere with [phrasal verb] 1 interfere with (something) : to stop or slow (something) : to make ( … Useful english dictionary
interfere with — Brit. euphemistic sexually molest. → interfere interfere with prevent from continuing or being carried out properly. → interfere … English new terms dictionary
interfere with — index bar (hinder), block, collide (clash), conflict, counteract, deter, disadvantage … Law dictionary
interfere with — phrasal verb [transitive] Word forms interfere with : present tense I/you/we/they interfere with he/she/it interferes with present participle interfering with past tense interfered with past participle interfered with 1) interfere with something… … English dictionary
interfere with — phr verb Interfere with is used with these nouns as the object: ↑industry … Collocations dictionary
interfere with — to assault sexually Journalistic and forensic jargon for illegal male sexual acts against boys and females: They are quite alive and nobody has interfered with them, not yet. (N. Mitford, 1960, writing about boys who had absconded from… … How not to say what you mean: A dictionary of euphemisms
interfere with — Affirmative conduct essentially; not including a refusal to deal with employees collectively. Anno: 123 ALR 622; 83 L Ed 691 … Ballentine's law dictionary
interfere with — Syn: impede, obstruct, stand in the way of, hinder, inhibit, restrict, constrain, hamper, handicap, disturb, disrupt, influence, affect, confuse … Synonyms and antonyms dictionary
interfere with somebody — … Useful english dictionary
interfere with something — … Useful english dictionary
Interfere — In ter*fere , v. i. [imp. & p. p. {Interfered}; p. pr. & vb. n. {Interfering}.] [OF. entreferir to strike each other; entre between (L. inter) + OF. ferir to strike, F. f[ e]rir, fr. L. ferire. See {Ferula}.] [1913 Webster] 1. To come in… … The Collaborative International Dictionary of English